En garde! geçiyor işte yine semtimizden:
Boynu dik yakalı, omzu kaşkollu; yürüyüşünde aynı sarsaklık
Mütebessim çehresine aldanmayın, biz onu tek nazarından tanıdık
Duruşunda aynı eğrilik, elinde aynı defterle
Geçiyor işte semtimizden bir tude-yi tehlike!
Bakışlarında bildik bir tarassut, bir tecessüs
Bizi bilebilecekmiş gibi bakıyor kahrolası, yüzsüz!
Mütegayyir, aranır gözleri hayran yine etrafa
Pozu kezzap gibi, her tavrı afi, hepsi caka!
Kurusundan getirin, bir şair az olsun
Mürtetse küfür hakkı, kâfirse ret olsun!
Sonra saf saf oluruz, ağlarız ateşlere
Kafiyesiz sözlerle miller çekeriz gözlere...
Burayı sırf kayıt için kullandığımdan şu dörtlüğü de şiirin kendisine ekleyip eklemeyeceğime karar verene kadar burada barındırayım:
Göklere talip gibi bakıyor fakat aldanmayın o hin
İhtimal ki açık bir pencere gördü, kesin!
Sızmak için, bir şekil aşmak için o perdeden
Yükselir, şairlenir, farkı yok pervaneden!
