Yılları ve yolları;
Şehirleri, devirleri
Harcadım denerken
Olmadı, utanamadım
Seni sevmekten
İnsanca, pek insanca şiirler. Ve hayli basitler. Bırakınız basit kalsınlar.
***
Ne süpernovalar ne yüzünde çiçekler var
İki gözde huzur ve elinde saadet var
Şu sıralar İlyada'yla haşır neşir olduğumdan aklım daha klasik vezinlere gidiyor sanırım. Bunu söylerken direkt Homer'in veznini çaldığımı dahi sandıydım. Fakat yok, Türk şivesine uymuyor bence daktiller. O yüzden, fark bile etmeden, antidaktiller (anapest deniyor aslında ama antidaktil daha düzgün bi tesmiye bence) ile yazmış oldum. Hafızam beni iki yüzlü yanıltmış ki pentameter kullandıydım heksa yerine... Neyse, sonuçta Aşil'in öfkesini anlatmıyoruz biz de!
Ayrıca antidaktillerle konuşmanın, benim gibi remel bahrine aşina biri için ne kadar tabii olduğu açık olsa gerek.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder