Gurup Vakti

Yaşamak en güzel bu saatlerde olur

En güzel dizelerini bu saatlerde düşünür

                                                     bir şair.

Bir âmâ gün batımını hayal eder

Müezzin evlerine dağıtmadan çocuklar,

                                  pek güzel gülüşür.

Güneşin veda dolu tebessümü

Kimine yarınki vuslatı hatırlatır,

Kimine dünkü hüznü...

Günün aşırı ışıltısından imtina,

Tünün kasvetli karanlığından haşyet ederken

Birkaç saat huzur değer ruhuma.

Şiir okumak isterim dostlarıma

Yaprak halen aydınlık,

Karanlık halen ırak,

Arkadaş halen yakınken.

Fakat her seferinde gece illaki çöker

Tabiatıdır sohbetin ve aşkın ki muhabbet

                                                 illaki biter!

Yalnız tan vakti dinlenen bir adamın katline

                                                   gurup yeter!

Ölçü

._._ ._._ ._._ ._._

._._ ._._ ._._ ._._

._._ ._._ ._._ ._._

._._ ..__ ._._ .._

._._ ..__ ._._ .._ 

Gayri Edebî İçdökme

Bir adam gördüm

İlk kez askerde tuttuğu

Sonra ruhsatsızca ona buna doğrulttuğu

Pistolü kadar adam

Ve "silahı" sandığı

Orası kadar muktedir

Yarmağınca âli

Yardımınca enayi

Bir kadın gördüm

Kocası kadar insan değil

Kalçasından fazlası değil

Şu ilham saçan masmavi eflake değil

İkrah saçan mavi kutusuna dikilmiş gözleri

"Dendi" ve "dedi" ile dolu sözleri

Anlamıyorum

Bir insan görüyorum

Sarılasım geleceğine

Midem kalkıyor

Bunlar pek kıymetdar şiirler değiller aslında. Benim o demlerdeki dünya görüşümü aksettiriyorlar yalnızca. İstifçi kişiliğim taayyün ediyor belki ama fayda görüyorum bunları saklamakta

Eylül Ayazı

Bu karlı şehre lanetler ederek,

Anayurdumdan yakınarak

Kalpsiz ozanlar iline gidiyorum.

Havası soğuk buranın,

İnsanı ondan beter.

Esmer tenli, kıvır kıvır saçları, cilveli bir kadın

İşte şair bir ruha tanıtılmamalı bu kadın

Gülüşünün altında yatan

O sivri dişleri,

Saçları örgülü bir bakirenin merhametini

Paramparça edesi.

O sivri dişleri...

Fatura çıkışmadı bu ay ama dert değil.

Birkaç gece üşümüş,

Binkaç sefer hapşırmışız ne yazar beyim?

Bir iki fikir var kafamda

-Bilirsin beni-

İki kuruş girsin cebime perişan ederim

O metal parçalarını.

"Gülüşür şöyle şakalara

Bu üşütken günleri anarım"

Derdim

Öyle derdim ama beyim

Hiçbir plan söylemiyor

Dünü nasıl getiririm.

Şömine başında "gülüşebilirsem" ısınır içim

Tek başıma

Bir deftere anlattığım şakalarlaysa

O ateşin içine atlasam

Yine üşürüm

Ben;

Üşüyorum beyim,

Üşüyorum...

09.09.19

Eylül ayında nereden gelmiş bu serdî bilemedim. Üşütmüşüm zahar.