En güzel dizelerini bu saatlerde düşünür
bir şair.
Bir âmâ gün batımını hayal eder
Müezzin evlerine dağıtmadan çocuklar,
pek güzel gülüşür.
Güneşin veda dolu tebessümü
Kimine yarınki vuslatı hatırlatır,
Kimine dünkü hüznü...
Günün aşırı ışıltısından imtina,
Tünün kasvetli karanlığından haşyet ederken
Birkaç saat huzur değer ruhuma.
Şiir okumak isterim dostlarıma
Yaprak halen aydınlık,
Karanlık halen ırak,
Arkadaş halen yakınken.
Fakat her seferinde gece illaki çöker
Tabiatıdır sohbetin ve aşkın ki muhabbet
illaki biter!
Yalnız tan vakti dinlenen bir adamın katline
gurup yeter!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder