Basitçe, bir güne sığmış bir iki sayfadan ibaret şuride birkaç neşide:
"Yaşlanmamış, içindeki sonsuz ateşin yıllar boyu tesiriyle pişmiş ve yalnız vücudu rijitleşmiş bir adamdı." Peki benim çağlayanlarım münasip akaklar bulamadıkça akacakları da bitecek mi? Yıllandıkça köhneyip bitecek mi ateşimin yanacakları?.. "İhtimaldir padişahım, belki derya tutuşa!"
Gayetle korkuyorum, Lemi, metrobüste Boğaz'ı seyretmeyecek kadar alışmaktan. Çatık kaşlara, umursamaz bakışlara olgun bir tebessümle yaklaşacak kadar alışmaktan...
İnsan kırıldıkça insan,
Yoksa safi beton.
Ben tütünümü yoksunlukla değil, iştiyakla yakarım
Kahvemin her yudumunda ayrı bir zevk ararım
Şaklabanlık mı şairlik mi ne lazımsa yapıp
Her tebessümüne ben ayrı bir hayran bakarım
Bugün aklımdan intihar geçti
Bila tereddüt, sağlam adımlarla, bir lahza tevakkufla
Bugün aklımdan intihar geçti
Bütün istihzasıyla tekmil aczime uzun uzun bakıp
Bugün aklımdan
intihar
geçti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder