25 Kasım 2023 Cumartesi

İnsan ölüme doğrudur

Nefesimde dahilimden bir duman
Haricimde bir sehab-ı dekadan
Şehrin şu saf sessizliği çağırırken uzaktan
Ekstremitelerimde gayri munis bir feveran!

Maveradan öğrendiğim ritimle vurur kalbim
Parmak uçlarımsa edna dansa esir
Ondan ki takibi imkansız göz bebeklerim
Yine parmak uçlarım gibi halas napezir

Şiir ve hendesenin mansubunda meskun
Çeperleri yosun tutmuşum
Cera ma cera ve harç olduğunda
Toprağım bari mümbit olsun.

***

Ben böylesi taşmakta iken hayatla
Büyük bir şair gibi, eksik kafiyelerle
Bitecek mi her şey öylece
Daha yirmi bir yaşında?

Belki haklı çıkar babam
Ne kadar alır onu anlamam?
Belki ikna olurum şimdi hemen
Eğnimde gençliğim
hayat yan cebimden düşerken
daha dün yirmi birimden çıkmışken

***

Mutluluğum benim bir düştü gördüğüm
Korkarım ki uyanacağım bir gün

***

This is a man's world, doğru!
Destime dünya sığdı yani
Fakat bileklerimde akan kan
                            sana doğru
***
Muhterem bildiğim lisanlarda
İki gözüm çare değil yalnızlığa
Öyle derinlikle bakmadığımda
Daha, daha yakınım Tanrı'ya

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder