Gri

Kapandı bulutlar en karasından

Döküldü yağmur her yarasından

Ben saygıyla bakarken etrafına

Kalktı tek kaşı samimiyetim hilafına

Gürledi: 

"Solarmakta civar her darbem, akışımla

Kalmayacak bir bediat o müşrik bakışında!

İzle avdetini de şu meşhur sisin

Buna bakalım ne herze söyleyeceksin!"

Döndüm:

"Çal tüm renkleri yitmez nazarımdan

Bir mısra-ı berceste ki faik yazarından

Çök üstüme bre melun sana mı kaldı fevtim

Ben ne bahirlerden ne çöllerden geçtim!"

Çöktüm

Taammüt etmedim bunlar pek seri oldu

O an en sevdiğim renk benim gri oldu.

Metrobüste bu kadar oluyor efendiler. Bir kere yazılınca da dokunamıyorum şiire, huyum kurusun. I need to learn how to kill my darlings, but that's a whole other issue, innit?