Nefretim bir baskıdan ibaret
Kömür karasıdır aşkım
ben bununla yaratıldım
Ah, bir duysaydınız
ameliyatlardan önce, ah
ben ne gür bağırırdım
Anlamı azaldı, gürültüsü arttı iyice
beyaz duvarlara, o
beyaz duvarlara, vallahi o
beyaz duvarlara çarpa çarpa
sözlerimin
Ne ritmi ne vezni ne hissi kaldı
kafatasımda
yankılan, ah
yankılandı
yankılandık
yankılandık
ça
şiirlerimin
Ve bir gün
Öyle özgür kaldım ki
bir gün
Öyle parçalandı ki prangalarım kopartarak azamı
bir gün
Ben de yardım ikiye cihanı, saplayıban asamı
o gün
Ve dünya halklarının yarısı - ki birkaç milyara tekabül eder-
öldü o gün
Deniyorum işte bir şeyler. Mühendislikten bu kadar vakit kalıyor ruhumda şiire...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder